SIMBOLI – FIGURA ARTISTIKE QË HAPI RRUGËN E LETËRSISË NDRYSHE Letërsia mes dy periudhash kohore, ajo e viteve 1970-1980 dhe ajo e viteve 1980-1990 Tangente: Ballanca, Koreshi, Çela (1970-1980) / Keko (1980- 1990)
Një kulturë ndodh që të mbijetojë qoftë edhe e cunguar. Kjo i ndodhi letërsisë shqipe në vitet 1944-1990. Jemi dëshmitarë të cungimit të kësaj kulture, sidomos në fushën e artit. Mjaft të kujtojmë Plenumet e herë pas hershme të PPSH-së të cilat vetëm sa përpiqeshin të prisnin që në rrënjë çdo kërkim artistik që mund të bëhej për hir të artit. Sikur nuk u lanë të lulëzonin edhe shumë vepra dhe shkrimtarë të kësaj kohe, të cilët padyshim që kishin një vizion të qartë për strukturat letrare si dhe për funksionin e artit si i tillë. Ky grup autorësh veç të tjerash kishte edhe një këndshikim tjetër për kategoritë estetike dhe rrymat letrare. Ishin një grup që përkundër kufizimeve të shumta, në kushtet e ndalimit pothuaj të plotë, arritën të merrnin të rejat e zhvillimit të artit dhe letërsisë botërore, gjë që sapo filloi të pasqyrohej edhe në veprën e atyre vetë. Ishte një përpjekje që mbeti për fat të keq në kuadrin e një përpjekjeje dhe aq, sepse nuk arriti të mbizotëronte dhe