Poezite per katalogun e AEA - Paris

-
POEZITE PER KATALOGUN NE PARIS


1.ABAT-JOUR
Je suis juste une pure abat-jour
Dans le coin de la chambre a coucher
Silencieuse rester…
Comme se parlant,
Dira,
Ah!...Que faut-il-dire!...


 2.TRAITRISE BLANC
   Traitrise que le vin blanc dans le coupe
   Brille sous verre
   Reflechir, delicieux, plein de saveur,
   Joyeux!
                                                      Proie indiferent de votre vie!
                                                      Elle brille sous verre
                                                      Predominer, flatteur, provocateur
                                                      Aucunement perdre
                                                      Je vois le verre de vin blanc
                                                      Trahision que vous avez a boire
                                                      Toast du Sud Albanaise:
                                                      “La Fin!”
                                                      Meme a rire, rire, rire
                                                      Jusqu’ a la douleur!



                                                     3.INSTITUTION MODERN
                                                     Putes oculaires
                                                     les rouleaux
                                                     Et  la recherche de demuny
                                                     En ordre
                                                     Le couloir vide.
                                                     La Nuit.
                                                     (Ce siècle ne aime pas!)
                                                     Ricaner de immonde
                                                     violemment
                                                     Dans  la nuit
                                                     La moralité sans crane
                                                     (Ce la nuit, mais pas moi !)
                                                     Son esprit tenter moi meme crotter
                                                     Puritaines mes pensées
                                                     Rire, singer,
                                                     Dans les ca plaisante avec leur existente
                                                     Et son carriere plus haut
                                                     (Ce le Temps que ne veulent pas!)
                                                     Cri qui ne sait par viennent
                                                     Dans le trottoirs de chien aboyer
                                                     Criaient talons hauts
                                                      et le sexe
                                                     A vide bureau  qui sans sommeil
                                                     (Oh! La douleur! S’impressionne!)
                                                     Pneus  braille
                                                     Asphalte a été brûlé
                                                     Chef de perdre, misérable
                                                      Serrer  putes  heureux  rapine
                                                      Dans a couloirs vides
                                                      Jai  voir
                                                      Pour faire disparaître dans la nuit.

                                                   

                                                    4. MA PATRIE
                                                    Je  cours  comme un derate  côte-de-chaussée de la mer
                                                    Dans les montagnes remous de l’existence,
                                                    Je  monter
                                                    Et  Vous je cherchais  avec  desespoir
                                                    Patrie je cherche a  chaque l’arbre,
                                                    Partout ...
                                                    Je te cherche, mon adoration
                                                    Vous êtes l'air, l'eau, la terre
                                                    Où moi meme se faire entendre
                                                    L’air,
                                                    L’eau
                                                    La Terre
                                                    Bien que je regarde tue
                                                    Je sais qu'il ya la
                                                    Pour ne pas se lasser chercher
                                                    le culte
                                                    Le Ma beauté!

Comments

Post a Comment

ME TE LEXUARAT

GJINKALLA DHE MILINGONA

-
Image
 Na ishin njëherë një Gjinkallë dhe një Milingonë. Në fakt ato kishin qenë edhe herë të tjera bashkë dhe ishin ndarë, por unë kësaj here mendova që t’i bashkoj prapë. Le që ato të dyja me sa duket nuk bënin dot pa njëra-tjetrën, kështu që edhe po  të mos isha unë sebep, ato do të bashkoheshin se do bashkoheshin një ditë…      Nejse…Ishte një ditë e bukur vere. Gjinkalla kishte veshur një mantel të ri ngjyra-ngjyra dhe po i gëzohej atij dhe vetvetes që po i dukej shumë e bukur. Kaq shumë u kënaq e u gëzua sa menjëherë filloi këngën e saj. Milingona që po punonnte ca më tutje sapo e dëgjoi mendoi me vete:      -“Filloi prapë kjo! Nuk zuri e nuk zuri mend! Po kësaj here nuk do t’i huaj asnjë kokërr. Unë punoj gjithë kohës e nuk e ngrej kokën fare nga puna, kurse zonja s’do t’ia dijë fare këndon   a   s’këndon!”- kështu foli me vete dhe vazhdoi punën, pa e ndërprerë për asnjë çast.     Gjinkalla as që e vriste mendjen të mendonte por vazhdonte gjithë e lumtur këngën e saj. Dhe po
Lexo me shume

KRITIKЁ MBI NJЁ PARATHЁNIE

-
Image
“Nёse hunda e Kleopatrёs do tё kishte qenё mё e shkurtёr e gjithё faqja e dheut do tё  kishte ndryshuar”, (Paskal Blez, Mendimet, fq.78,Plejad 2005, Tiranё) Jo pa qёllim e fillova shёnimin tim me kёtё thёnie tё Blez Paskal. Pёr analogji, nёse shkruesja e parathёnies sё botimit shqip tё vёllimit poetik “Tempulli i vetmisё”, tё autorit izraelit Zvika Sternfeld, Alisa Velaj, do tё ishte pёrqёndruar mё gjatё nё kuptimin dhe zbulimin e kuptimeve dhe simboleve hebraike, kjo parathёnie e thjeshtё dhe modeste do tё ishte krejtёsisht njё gjё tjetёr. Ёshtё e domosdoshme pёr njё kritikё serioze qё minimalisht, informacioni qё u jepet lexuesve tё jetё i saktё, sidomos kur ky informacion ka tё bёjё me njё kulturё tjetёr, tё panjohur. Pikёrisht pёr kёtё, saktёsia duhej tё ishte e padiskutueshme. Por ҫ ’ndodh? Nё botimin shqip tё “Tempullit tё vetmisё” tё poetit Zvika Sternfeld, botim 2016, Tiranё, Shtёpia Botuese Emar, nё vetёm dy faqe, 3-5, jepet informacion i shtrembёruar nё pёrpjekje pёr
Lexo me shume

SONTE HARRUAM TЁ BЁJMЁ DASHURI

-
Image
Hesht! Mos e prish kёtё heshtje Castin sublim Te zbulimit tё mistereve Kur fjalёt kthehen nё foshnje Dhe ne tё dy Nё dy tё porsalindur Qё zgjatim duart dhe ҫdo gjё e prekim Ngadalё-ngadalё… Symbyllur endemi  nё njё mjegull  qumёshti, Humbasim nocionin e Kohёs, Hapёsirёs… Dhe s’duam tё pёrmendemi…! Ah! Trup’ I burrit, i bukur, i fortё, Tё pёrkёdhel Dhe nё gishta ndjej si mё lёvrin Gjaku, muskujt, jeta Tё dua! Tmerrёsisht! Marrёzisht  tё  dua!                                                          Hesht!  Mos fol pra!                                                          Lёre Universin tё vazhdojё lojёn e pёrjetshme                                                          Tё ditё-natёs                                                          Ah! Tup’ i burrit, dikur i bukur,                                                          i fortё,                                                         Tё pёrkёdhel, ashtu, ngadalё,                                
Lexo me shume

Poezi nga vellimi "Paqe pa profet", 2012

-
Image
AUTOKTONE Mbi lëndinë të blertë Ngre shtëpinë e Ëndrrës time Me Dashuri Rrugën e shtroj Dhe për çati, Zemrën e ve Trishtimin le për gardh Ku vuajtja të mos hyjë E shpirt të japë kacavjerrë në të Dhe Vatrën e ngroh me Shpirt Dhe Llambën e Besimit Për udhëtarin ndez                                                                                     Mazal Tov!                                                                                     Dhe Jetën ushqej me jetë                                                                                     Vetëm atëhere jam në shtëpinë time,                                                                                     në ëndrrën time                                                                                     Barouh haba!                                                                                     Mirëseerdhët!                                                                                     NË FUND
Lexo me shume

AINSHTAJNI , ZGJEDHJET SHQIPTARE DHE MENÇURIA IZRAELITE

-
Image
Në një sistem demokratik ajo çka është e rëndësishme dhe e dukshme në një fushatë zgjedhore, padyshim që është lufta  që bëjnë partitë për të treguar  se partia tjetër nuk di të qeverisë. Të dyja ia dalin këtij misioni dhe të dyja kanë të drejtë. Nëse do bënim një analogji të thjeshtë me një nga teoritë  më të rëndësishme të kohës moderne, me teorinë e relativitetit të Ainjshtajnit, papritur gjendemi në të njëjtën situatë, veçse kësaj here në Univers dhe për Universin. Një nga rrjedhojat më të qenësishme të kësaj teorie është tërheqja e zonës rrethuese. Kjo gjë konsiston në idenë se një trup me masë i cili rrotullohet, merr me vete apo tërheq me vete kohëhapësirën rreth tij. E mbartur në kontekstin tonë, në një nga çështjet që na shqetëson më së shumti, në atë të zgjedhjeve, kjo teori na shpjegon fare qartë të gjithë mekanizmin gati-gati instiktiv të politikës në veprim. Jemi dëshmitarë të kësaj fushate zgjedhore, të mënyrës se si ekziston kjo fushatë nga të gjitha palët. E parë në n
Lexo me shume

BIOGRAPHY

Mimoza Erebara was born on 8th March 1963 in Tirana.

She attended and graduated in the University of Tirana ;the Faculty of History-Filology in the profile of albanian language and literature.

After graduation ,she worked for a long time as a journalist and a redactor in "Zëri i rinisë"and "Republika"journals ,in "Zani i Atdheut"radio and also in tv studios such as"Victoria"-Detroit USA,"Lira","Phoenix"etc.

She has been a collaborator with a lot of albanian medias and abroad.

She has already won many international and national prizes.She is honoured with the name of "Peace Ambassador".

Her relation with literature has started early ,publishing time after time in different periodic magazines of the time.

She is the author of:

To give company to a hope"poetry -1993

"Love cry"poetry-1996

"The adventures of 10×10 and the upside down Munuriro" novel-fairy tale-1996

"Mistakenly in love"stories,-1997

"Torn reason"poetry-1998

"Wrongeyed"original fairy tales-1999

"Hired lock"stories-2010

"Peace without a profet",poetry-2012,

He and She,love messages,poetry-2015

"Shalom my tear"poetry-2017

"Soul in the desert"

Antology of hebraic poetry,-poetry -2019